Rating kredytowy – co to jest i kiedy jest brany pod uwagę? 

Tuż obok zdolności kredytowej i scoringu wyłania się kolejne pojęcie, które budzi lęk wśród kredytobiorców: rating. Jest weryfikowany przez banki i inne instytucje finansowe przede wszystkim w przypadku kredytów dla dużych firm, ogromnych korporacji i krajów. Od tego, jak wysoki jest rating podmiotu starającego się o finansowanie, może zależeć zarówno wysokość udzielonego kredytu, jak i samo podjęcie decyzji o jego przyznaniu.

Czym jest rating kredytowy?

Rating kredytowy stanowi klasyfikacyjną ocenę wiarygodności kredytowej danego podmiotu. Kategoryzuje jego poziom zdolności kredytowej, długów oraz zobowiązań finansowych. Rating jest zatem narzędziem, które umożliwia inwestorom i kredytodawcom ocenę ryzyka dotyczącego pożyczenia pieniędzy tej jednostce. Im wyższy rating konkretnej firmy lub państwa, na tym lepsze może liczyć warunki kredytowe, płacąc niższe odsetki. A także: tym wyższa staje się szansa na to, że dany podmiot w ogóle otrzyma finansowanie.

Potrzebujesz kredytu hipotecznego? Sprawdź naszą bezpłatną, łatwą w użyciu porównywarkę kredytów hipotecznych.

Kto określa rating kredytowy?

Wyznaczaniem ratingów dla największych podmiotów, w tym państw, zajmują się wykwalifikowane agencje ratingowe. Największymi spółkami, których ratingi mają ogromne znaczenie na rynkach finansowych, są Fitch, Moody’s oraz Standard&Poor’s (S&P). Wyznaczają ratingi publiczne, czyli przedstawione do ogólnego wglądu. Również w Polsce działa duża agencja wyznaczająca ratingi – EuroRating, która zajmuje się analizą podmiotów z Europy Środkowo-Wschodniej.

Funkcjonują również ratingi poufne, czyli wewnętrzne, wyznaczane wyłącznie na potrzeby konkretnej instytucji finansowej dokonującej analizy dla danego podmiotu. Tego rodzaju rating kredytowy jest wyznaczany zazwyczaj przez banki, np. podczas analizy sytuacji finansowej korporacji lub mniejszej firmy.

To też może Cię zainteresować: Scoring kredytowy: co to jest i kiedy jest obliczany przez banki?

Klasyfikacje w ratingu kredytowym

Jak wygląda ocena ratingowa? Podmiot poddawany ratingowi może uzyskać wynik wyrażony w dwudziestostopniowej skali, w postaci ciągu liter lub liter i liczb.

Najwyższym możliwym do uzyskania wynikiem ratingu kredytowego jest AAA. Oznacza bardzo niskie ryzyko niewypłacalności danego podmiotu oraz jego niezwykle wysoką wiarygodność kredytową. W momencie pisania tego artykułu, a więc na końcówce 2024 roku, rating AAA utrzymują takie państwa jak Australia, Kanada, Dania, Niemcy, Liechtenstein, Luksemburg, Holandia, Szwajcaria, Norwegia, Szwecja i Singapur.

Z kolei najniższą oceną ratingową jest D, czyli niewypłacalność. Obecnie została przyznana następującym krajom: Portoryko i Liban. A skoro jesteśmy już przy ratingu państw, to jak w 2024 roku wygląda sytuacja Polski? Całkiem dobrze: w maju agencja S&P Global Ratings określiła długoterminowy rating Polski na poziomie A-, czyli „dużą możliwość spłaty należności z podatnością na negatywne wpływy otoczenia”, z minusem.

Choć najniższą oceną jest D, to już ratingi poniżej BBB (zadowalający, większa możliwość obniżenia jakości długu w sytuacji pogorszenia koniunktury gospodarczej), czyli od BB+ w dół (średnia zdolność do spłacania zobowiązań) są spekulacyjne. Dla podmiotów, które uzyskają taki rating, oznaczają zatem niskie szanse na uzyskanie finansowania lub możliwość jego otrzymania, ale z wysokim oprocentowaniem.

Przeczytaj też: Co to jest promesa bankowa i do czego służy?

Kiedy jest brany pod uwagę rating kredytowy?

Rating kredytowy jest brany pod uwagę celem oceny ryzyka dotyczącego kupna obligacji oraz innych instrumentów dłużnych. Co więcej, ma on również znaczenie podczas emisji obligacji skarbowych – wysoki rating podnosi prestiż podmiotu i tym samym atrakcyjność jego obligacji na rynkach międzynarodowych.

Ale przede wszystkim ocena ratingowa ma ogromne znaczenie pod względem wiarygodności podmiotu starającego się o uzyskanie kredytu. Rating sprawdzają zatem banki i inne instytucje finansowe, by podjąć właściwą decyzję dotyczącą przyznania kredytu oraz przedstawić optymalne oprocentowanie kredytu.